Pored ostali manifestacija u organizaciji Bunjevačke matice, nalazi se i manifestacija Večeri utorkom, koja je 25. juna bila ispunjena istorijskom temom. Divanilo se o porodici Sučić i to u onom dilu prostora etnogeneze Bunjevaca, di je Transbunija ili Zahumlje, odnosno knjaževina Poljica. Na tom području jedan dio porodice Sučić, koji su bili vojvode i knezovi, su zdravo značajni i ko ratnici. Pridavač na ovu temu bio je Mijo Mandić, inače istraživač istorije Bunjevaca.

   Na tribini su učešće uzeli i Tamburaški orkestar „Tumbas Pere Haje“, nuz pratnju solistkinje Tamare Babić, dok su Stela Bukvić i Nela Ivić čitale groktalicu pod nazivom „Ženidba kapetana Vidaka“.

   Porodica Sučić poriklom je iz Bosne, a spominje se još 1400. godine, kad su se bižeći od Turaka sklonili u područja Livna i Duvna, koja se nalaze u blizini knjaževine Poljica. Svi ti prostori u to vrime bili su organizovani ko knjaževine, najviše u svrhu odbrane od Turaka, isto ko što je Austrija stvarala krajove za borbu protiv Turaka, tako je i Venecija i Mletačka republika stvarala svoje provincije, a provincija di su se nalazili Sučići zvala se knjaževina Poljica.

   Po ričima pridavača, Mije Mandića, ima pouzdani podataka da su baš ti Sučići 1670. godine došli i u ove krajove, odnosno prid kulu, kako se onda zvala il utvrđeni grad Suboticu. Oni su se tad uselili u tvrđavu i to zajedno s ostalim kapetanima, Vujevićima, Kaićima...i zadržali su se na ovim prostorima skoro 30 godina, braneći i ove krajeve od Turaka. U utvrđenu kulu zajedno s plemićkim ratnim porodicama su došli i Franjevci. Oni su unutar zidina tvrđave služili i božju službu i to na ilirskom jeziku, odnosno štokavsko-ikavskom govoru, što zapravo potvrđiva da se radi o Bunjevcima.

- To je značajno, jer ima niki teorija da su Bunjevci i ti kapetani, ko i somborski kapetani Markovići, Vidakovići, Vujevići bili pravoslavne viroispovisti, al to nije tačno, jer su oni bili rimokatoličke vire, što dokazuju i Franjevci koji su došli zajedno s njima, ističe Mijo Mandić.

   Ko jedna od kapetanski porodica, Sučići su zdravo značajni, jel su dali 9 Sučića, a od tog tri značajna kapetana, a u periodu od 30 godina oni su bili kapetani odnosno komandanti i uvik su imali naoružanu vojsku, koja bi bila spremna za pohod protiv Turaka. Kasnije, 1743. godine kad pristaje vojna militarija, odnosno milicija vojne granice i kad je ona rasformirana, jedan dio Sučića se uključio u civilne vlasti, što je dokaz koliko je ta porodica dala i kapetana i vojnika, a kasnije i ljudi u upravi civilne vlasti. U toj vlasti učesvovali su i kapetani, koji su po zaslugi dobili grbovnicu, zemlju, posede, i time su imali značajan uticaj, a pridstavljali su i određen ekonomski faktor, a ko plemići bili su dio građanske vlasti.

   Jedan od načina da se podsitimo na značaj pojedini porodica, koji su u ono vrime branili ove krajeve od Turaka su i istorijske tribine. Upravo i tribina o porodici Sučić pridstvalja osvrtanje na slavnu počast svi kapetana, a posebno Sučića, koji su komandovali samo u Subotici,a upravo oni su bili najznačajniji u tri utvrđena grada, Baji, Somboru i Subotici. Ova tri grada, odnosno Bajski trokut, bila su zdravo zanačajna u to vrime, u vojnoj militariji ili graničarskoj miliciji, koja je formirana od strane Beča i koja je služila za potribe odbrane od Turaka.

Podataka o kapetanskim porodicama, a izmed ostali i o porodici Sučić, ima dosta, međutim danas živi potomaka više nema.

- Subotički Sučići iz Bajskog trokuta su izumrli. Ima Sučića, al pravoslavaca. Međutim, rimokatolika Sučića danas ima još u području Dalmatinske Zagore, iznad Omiša, di je kadgod bila knjaževina Poljica, te okolina Duvna, dodaje na kraju Mijo Mandić, pridavač na istorijskoj tribini o porodici Sučić i istraživač istorije Bunjevaca.