U povodu reakcija na inicijativu da se naredba iz 1945. godine kojom se svi Bunjevci imaju smatrati Hrvatima bez obzira na njihovo izjašnjenje, proglasi aktom asimilacije, diskriminacije i aktom protivnom ljudskim pravima, iznetih u javnost od strane čelnika hrvatske manjine u Republici Srbiji, Slavena Bačića i Tomislava Žigmanova, u kojima se navodi da je to “apsurdna politička inicijativa”, “vulgarna revizija prošlosti”, "smešna politička igra koja traje već godinama” i sl... (Hrvatska riječ broj 705, strana 12 – 13), ukazujemo da je tvrdnja da su Bunjevci deo hrvatskog naroda deo programa USTAŠKOG POKRETA U HRVATSKOJ (www.ustaski-pokret.com).
Iskreno se nadamo da Slaven Bačić i Tomislav Žigmanov ne podržavaju program Ustaškog pokreta u Hrvatskoj. Pozivamo predstavnike hrvatske nacionalne manjine u Republici Srbiji da se pridruže podnetoj inicijativi i tako pokažu da se zalažu za demokratske odnose, zaštitu ljudskih prava, prava na izjašnjenje o svojoj nacionalnoj pripadnosti i ostvarivanje svih Ustavom i Zakonom garantovanih prava pripadnika nacionalnih manjina u Republici Srbiji.
Subotica, 21. 10. 2016.
Mirko Bajić, predsednik SBB
Konferencije
Održana konferencija za novinare SBB-a
Ponediljak, 03.10.2016. 11:30
Na konferenciji za medije održanoj u petak, 30. septembra, pridsidnik Saveza bački Bunjevaca izno je pridlog da se uputi inicijativa Skupštini AP Vojvodine da donese Zaključak, kojim će se konstatovati da je akt u formi naredbe, koji je utvrdio GNOOV (Glavni narodno-oslobodilački odbor Vojvodine) u Novom Sadu, 14. maja 1945. pod brojem 1040/1945, bio akt nasilne asimilacije i diskriminacije prema Bunjevcima, i akt protivan ljudskim pravima i slobodama.
Razlog za donošenje takvog zaključka je u sledećem:
Navedeni akt – naredba primenjen je u potpunosti, i svi građani tadašnje države izjašnjeni ko Bunjevci, nasilno su preimenovani u Hrvate što je zvanično uspostavljeno u ličnoj dokumentaciji i primenjivano u državnoj administraciji i statistici (legitimacije, birački spiskovi, putne objave i razni drugi spiskovi po narodnosti). Ovaj akt je primenjivan sve do raspada bivše SFRJ, a Bunjevci su mogli da se lično izjasne o svojoj nacionalnoj pripadnosti tek na popisu 1991. godine u SR Jugoslaviji, ali pod klauzulom ostali. Bunjevci su ostvarili pravo da se deklarišu kao autohtona nacionalna manjina nakon donošenja Zakona o nacionalnim savetima nacionalnih manjina, i to pravo danas u Republici Srbiji ostvaruje 16706 Bunjevaca izjašnjeni na poslednjem popisu, a koji su saglasno Zakonu izabrali i formirali Nacionalni savit (prvi saziv Nacionalnog savita formiran je 2003. godine).
Događa se, međutim, da se Bunjevcima pravo na lično izjašnjenje i pravo na identifikaciju kao autohtone nacionalne manjine u Republici Srbiji, i danas osporava. Da se Bunjevci nazivaju „bunjevački Hrvati“, „Hrvati-Bunjevci“ i slično, i da se navodi kako između Republike Srbije i Republike Hrvatske postoji „takozvano bunjevačko pitanje“ (izveštaj o sprovođenju bilaterarnog sporazuma Srbije i Hrvatske, Centar za regionalizam Novi Sad 2016, autor Darko Baštovanović – društveno politički kocept – citat: „Odnose između dve države opterećuje tzv. bunjevačko pitanje“).
Ogromna nepravda i nacionalna tragedija, koja je primenom navedenog akta učinjena Bunjevcima, nije ugušila svest kod Bunjevaca o svojoj nacionalnoj pripadnosti, jeziku, kulturi, običajima, i Bunjevci se danas u Republici Srbiji slobodno izjašnjavaju i organizuju kao autohtona nacionalna manjina.
Nedopustivo je stoga, da se na temelju sramnog akta iz 1945. godine, i danas pravo na lično izjašnjenje o nacionalnoj pripadnosti Bunjevcima osporava, i da se optužuje Republika Srbija da omogućuje organizovanje „grupe građana koji su Bunjevci, a neće da budu Hrvati“ i da tako deli hrvatski korpus u Srbiji, što se u javnosti često navodi od strane politički i kulturni pridstavnika Hrvata u Srbiji i danas.
Donošenjem Zaključka kako je pridloženo, konstatovalo bi se da je akt koji je naveden, bio akt nasilne asimilacije, diskriminacije i akt nepoštovanja ljudski prava, i da je osporavanje prava Bunjevcima na lično izjašnjenje o svojoj nacionalnoj pripadnosti nedopustivo.
S obzirom da ova tema prevazilazi okvire samo delovanja stranke, predlažemo da inicijativu Skupštini APV uputi Nacionalni savit, zaključio je na kraju konferencije Mirko Bajić, pridsidnik SBB-a.
VIDEO PRILOG BUNJEVAČKOG MEDIA CENTRA
Interno saopštenje
SKUPŠTINI BUNJEVAČKE MATICE
Srida, 29.06.2016. 10:45
Problem očigledno postoji: u Bunjevačkoj matici postoje organizacioni i finansijski problemi, a u javnosti se vodi neargumentovana polemika.
Rešenje postoji: primenit davno potpisani Sporazum, na način koji se ozbiljnom i detaljnom analizom utvrdi ko najbolji, i radit dalje zajedno.
Jedini put: ponašat se odgovorno!
Nedopustivo je da se bilo koja organizacija koja ima obavezu da se bavi očuvanjem i nigovanjem kulture i jezika u bunjevačkoj zajednici ponaša ko da Nacionalni savit ne postoji, osim kad tribaju novci.
Bunjevačka matica mora dilovati na principima zbog koji je osnovana, i ne mož postojat ko paralelna organizacija Nacionalnom savitu mimo utvrđene strategije. Suviše smo mala i još uvik nedovoljno izgrađena nacionalna zajednica da bi to dozvolili i da bi se dilili.
Nacionalni savit nije paradržavna ustanova, a to nisu ni ustanove koje je po zakonu formirao Nacionalni savit, kako u javnosti pridstavlja pridsidnik Bunjevačke matice. Nacionalni savit jeste zakonom utvrđena ustanova putem koje se sprovodi samouprava u oblastima obrazovanja, kulture, jezika i obavištavanja, i sve druge organizacije, bilo da su uspostavljene ko Ustanove il ko Udruženja, obavezne su da sprovode utvrđenu politiku i strategiju u ovim oblastima koju je utvrdio Nacionalni savit, ako su zaista dio bunjevačkog nacionalnog korpusa.
Prid Skupštinom Bunjevačke matice je izbor: nastavit putom koji vodi u organizacioni i finansijski kolaps i beskonačne rasprave, il krenit drugim putom i uspostavit nove odnose. Na tom putu Nacionalni savit je tačka oslonca.
Krajnje je neodgovorno to što pridsidnik Bunjevačke matice ne informiše Skupštinu bunjevačke matice o stavovima Nacionalnog savita, i što uporno očigledne probleme u javnosti prinosi na lične odnose.
Zbog odsustva pridsidnice Nacionalnog savita, ko pridsidnik Izvršnog odbora Nacionalnog savita spreman sam da obrazložim stavove Nacionalnog savita i da se na taj način usmerimo ka rešenjima.
Očekujem poziv da ko zvaničan pridstavnik Nacionalnog savita budem pozvan na Skupštinu Bunjevačke matice.
